top of page

KOLTUK SEVDASI

  • herbokolog
  • 1 Oca 1990
  • 2 dakikada okunur

Daha küçük yaşlarda başlamıştı bu sevda, belkide bir takıntıydı benimkisi,popomun saglamda oldugunu hissetmek. ailem hastalık olduğunu düşündü çoğu zaman, gitmediğimiz hastane görünmediğimiz doktor kalmadı. Bana göre benimkisi bir sevdaydi sadece... Bir gün ilkokulda resim dersinden 23 Nisan temalı bir ödevi verilmişti bize, bütün arkadaşlarım saçma sapan balonlar süsler evler ıvır zıvırlar çizmiş, bense deri bir koltuk çizmiştim. Hem de tekerlekli, alçalıp yükselebilen bir koltuktu, bir dernek başkanı koltuğu gibi. Öğretmenim o dersten beni bırakmıştı, ne alaka bu demişti oysa çok alakaydı, çünkü 23 Nisan demek çocuk bayramı demek, çocukların hayali demek. O çizmiş olduğum koltuk benim hayalimdi, aslında koltuk değil benim sevdam, ben makama mevkiye bakan bir insandım, insanları götlerini koyduğu koltuğa göre kategorize eden bir yapım vardı, herkes bunun hastalık olduğunu düşünüyordu ama bu bir hastalık değildi. İlkokuldan sonra bütün hayatım boyunca bütün kulüp başkanlıkları okul başkanlıkları her türlü koltuğa ben sahip oldum, üniversiteye geldiğimde öğrenci konseyine girdim ilk önce, zamanla kendi yakın çevremden İnsanları konseyi aldırdım Çünkü seçimlerde o koltuğu kazanmam için sağlam bir altyapım olması lazımdı. Ama üniversiteye kadar geçen başarı dolu koltuk hayatım üniversitede hüsrana uğrattı beni. Konsey başkanı yaptığım bu kirli oyunu anlayınca rektörle konuşup beni konseyden attırdı. halbuki bana daha 1 hafta önce gel yardımcım ol demişti.ama ben mal mal bakan arkadaşımı göstererek bu konseye böyle yüzler yakışır demiştim.Ben de bütün okulda bildirge yayınladım, antidemokratik bu kirli oyunu bozmaya çalıştım. Ben görevimi yerine getiriyordum, bunun yanısıra kişisel çıkarları mı gözönünde bulundurarak hareket ediyordum. Ama bütün çabaların boşa çıktı.gizlice arkadaşlarımı konseye sokmaya çalıştıysakta hiçbirinde başarılı olamadık. Konseyle olan bütün ilişkim kesildi. Artık götünü koyabilecek bir koltuk yoktu üniversitede, ama ben yıllarımı deri koltuklar için harcamıştım kolay kolay vazgeçemezdim. Konseye inat öğrenci kulübü açıp, yine bir koltuk sahibi oldum, bu koltuk beni konsey kadar tatmin etmese de bir nebze olsun heveslendirdi. Siz siz olun götünüze koyacak koltuğa değer verin, her göt her koltuğa yakışmaz bunuda bilin. İlerleyen zamanlarda iş hayatındaki koltuk sevdalarımı da sizlerle paylaşacağım. Dergimizin bu ilk sayısı hayırlı uğurlu olsun.

milletvekilikoltuk.jpg
 
 
 

Commentaires


Featured Review
Tag Cloud

© 1990 by HUMAN. 

  • Facebook B&W
  • Twitter B&W
  • Google+ B&W
bottom of page